การขอเปลี่ยนประเภทสถานบริการ

มาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัติสถานบริการ พ.ศ. 2509 กำหนดให้สถานบริการ แบ่งออกเป็น 5 ประเภท โดยแต่ละประเภทมีรูปแบบการดำเนินกิจการแตกต่างกันอย่างชัดเจนและมาตรา 4 กำหนดให้ผู้ที่ประสงค์จะประกอบกิจการสถานบริการ จะต้องมายื่นขออนุญาตตั้งสถานบริการต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ เมื่อพนักงานเจ้าหน้าที่อนุญาตแล้ว จึงจะสามารถประกอบกิจการสถานบริการได้ จากประเด็นคำถามเมื่อผู้รับอนุญาตตั้งสถานบริการขอเปลี่ยนแปลงประเภทสถานบริการ จึงถือได้ว่าผู้รับอนุญาตตั้งสถานบริการไม่ประสงค์จะประกอบกิจการสถานบริการในรูปแบบเดิมที่ขออนุญาตตั้งสถานบริการครั้งแรกอีกต่อไป ซึ่งการขอเปลี่ยนแปลงประเภทสถานบริการดังกล่าว ถือเป็นการเปลี่ยนแปลงสิทธิในการขออนุญาตตั้งสถานบริการ กรณีนี้เสมือนกับการขออนุญาตตั้งสถานบริการใหม่ โดยในการพิจารณาอนุญาตกฎหมายกำหนดให้พนักงานเจ้าหน้าที่ต้องพิจารณาให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในกฎกระทรวงกำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการขออนุญาตและการดำเนินกิจการสถานบริการ พ.ศ.2549 นั่นคือผู้ขออนุญาตต้องมีคุณสมบัติครบถ้วนตามมาตรา 6 อาคารที่ตั้งสถานบริการต้องไม่ขัดต่อมาตรา7 มาตรา 8 และต้องตั้งอยู่ในพื้นที่เพื่อการอนุญาตให้ตั้งสถานบริการตามพระราชกฤษฎีกาฯ ที่ออกโดยอาศัยอำนาจตามมาตรา 5 แห่งพระราชบัญญัติสถานบริการ พ.ศ.2509 ทั้งนี้ พระราชบัญญัติสถานบริการ พ.ศ.2509 ไม่ได้มีบทบัญญัติให้อำนาจพนักงานเจ้าหน้าที่ในการอนุญาตให้มีการเปลี่ยนแปลงประเภทของสถานบริการไว้แต่อย่างใด ดังนั้น พนักงานเจ้าหน้าที่จึงไม่สามารถอนุญาตให้เปลี่ยนแปลงประเภทสถานบริการได้ แต่สามารถพิจารณาอนุญาตให้ตั้งสถานบริการใหม่ได้ โดยคำนึงถึงพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตพื้นที่เพื่อการอนุญาตให้ตั้งสถานบริการ (Zoning) ประกอบด้วย รวมทั้งผู้ขออนุญาตตั้งสถานบริการต้องมีคุณสมบัติครบถ้วน และอาคารสถานที่ เป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในกฎกระทรวงกกำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการขออนุญาตและการดำเนินกิจการสถานบริการ พ.ศ.2549